HDTV (ang. High Definition TV) - telewizja o dużej rozdzielczości, jest standardem nadawania sygnału telewizyjnego, który zapewnia dużo bardziej szczegółowy obraz. Szczególnie przydatny na urządzeniach odbiorczych o dużych przekątnych obrazu.

Historia-Po raz pierwszy HDTV zaprezentowane zostało w Japonii (gdzie wciąż cieszy się największą popularnością) w formie analogowej na początku lat 90-tych (najpierw jako ośmiogodzinny program) pod nazwą "HiVision"(1991r) poźniej "MUSE" (1994r)-program dziesięcio godzinny. Standard ten cechowała niespotykana dotąd jakość obrazu. Początkowo możliwość szybkiego rozwoju blokował system analogowy, który wymagał bardzo dużego pasma do transmisji. Wprowadzenie kompresji i cyfrowego kodowania dało "zielone światło" dla telewizji wysokiej rozdzielczości i pozwoliło na bezproblemowe przechowywanie danych i transmisję w systemie HDTV, który jest systemem w pełni cyfrowym. Jedną z najstarszych regularnych transmisji HDTV jest"Tonight show"(USA) z Jay Leno na NBCa, pierwsze odbiorniki pojawiły się tam w 1998r. Obecnie najbardziej popularna jest odmiana 1080i, nadawana cyfrowo (transmisja satelitarna bądź naziemna) w formacie 16:9. W Europie 1 stycznia 2004 roku pojawiła się pierwsza stacja nadająca z europejskiego satelity Astra - euro1080.

Wiadomości ogólne- Charakterystycznymi cechami HDTV jest

wysoka rozdzielczość i czysty format 16:9 (tylko ten obowiązuje) który jest bardziej przyjazny i naturalny dla oka, odpowiadając jego przyzwyczajeniom. W przypadku nadawania materiałów w formacie 4:3 po bokach ekranu ukażą się czarne pasy. Warto też wspomnieć o dzwięku i możliwości nadawania przestrzennego - Dolby Digital 5.1. W Europie standardowa rozdzielczość obrazu Tv to 625 linii w poziomie, z których widoczne jest 575 linii.

Telewizja wysokiej rozdzielczości (HDTV) daje 1080 linii w poziomie i 1920 punktów w każdej linii, co sprawia, że obraz HDTV posiada 4 do 5 razy więcej szczegółów w porównaniu z obrazem standardowym. Obecnie telewizja HDTV nadawana jest w dwóch formatach: 1080-i "interlaced" czyli z przeplotem, obraz skanowany jest dwukrotnie: linie nieparzyste i parzyste 720-p "prograssive" czyli progresywnie, obraz skanowany jest w całości, 720 linii po kolei. W formacie 1080-i wyświetlanych jest więcej linii i przekazywanych więcej informacji, co daje większą ostrość dla nieruchomych lub powoli zmieniających się obrazów.

Rozdzielczość - to atut systemu HDTV którego konkurencja może tylko pozazdrościć (PAL czy NTSC).

Nas interesują w tym wypadku szczególnie dwie: 720p oraz 1080i, dołączone literki oznaczją odpowiednio: -p- rozdzielczość progresywną (progressive; wprowadza całe klatki na ekran, nie powodując migotania), obraz jest ostrzejszy i bardziej "płynny", natomiast -i- rozdzielczość z przeplotem (interlaced). Rozdzielczość obrazu 720p wynosi 1280x720, co daje całkowitą ilość 921600 pikseli, w przypadku rozdzielczości 1080i wynosi 1920x1080, co w przeliczeniu daje ilość 2 milionów 72 tysięcy pikseli.

Sprzęt- Monitor (telewizor) konieczny do oglądania HDTV -
plazmowy lub LCD powinien zapewniać rozdzielczość 1080 linii x 1920 punktów @50 Hz z przeplotem (standard 1080i), nie mniej jednak jak 720 linii w poziomie. Następny element to tuner który, przekształca sygnał

telewizyjny do postaci zrozumiałej dla odbiornika a bez którego urządzenie odbiorcze jest bezużyteczne (tuner może być wbudowany w telewizor). W Polsce na dzień dzisiejszy (pisania tego opracowania) istnieje możliwość odbioru HDTV tylko drogą satelitarną (kablówka i tv naziemna - niedostępna).

Galeria i klipy - Poniżej zamieściłem kilka screenów (własnych) kanałów z europejskich satelit, mimo że nie w oryginalnej rozdzielczości (ograniczenie plików na stronie do 200KB) to i tak można docenić jakość tego obrazu, oraz adres z którego można sobie ściągnąć kilka krótkich filmików w wysokiej rozdzielczości i w miarę możliwości samemu przetestować walory HDTV.

Wspomniane pliki można pobrać >>> TUTAJ <<<

Parametry kanałów HDTV nadających w europie (aktualizowane na bierząco) można znaleźć > TUTAJ <